دوست جان اومده بود پیشم ، یهو دیدم لپ تاپو اوورد گذاشت جلوم و برنامه ی دیشب ماه عسل رو پلی کرد .. بماند که بخاطر اغراق های بیش از حد مجری منفورش و همچنین اعتماد به سقفش اصلا این برنامه رو نمیبینم .. از اولم نمیدیدم .. وقتی هم پلی کرد گفتم بی خیال بابا !! ولی ..
هنوزم میگم اینا آدم بودن ؟؟ مثل ما ؟؟؟ خدا واقعا نگاه های ویژه به بعضی افراد داره ها ..
اونجاهایی که دستشو میگرفت .. اونجاهایی که میگفت عزیزم .. نگاهاش .. نگاهاشون ...
عشق آسمونیشون تا ابد پایدار .. تا ابد د د د ..
کاش فقط یه ذره منم آدم باشم .. اینجوری .. مثل احسان .. یعنی قلب یک انسان چقدر باید بزرگ باشه .. چه روح بزرگی باید داشته باشه که بتونه اینجوری زندگی کنه ..
میگفت خوشبختی نمیتونه حال ما رو توصیف کنه ..
یه کم .. فقط یه کم اگر آدم تر بودیم .. آسمون چقدر بارونی تر میشد از اشک شوق ..