نه ز بادم و نه ز آتش ..

دیروز دو بار با یکی از مسئولین خوابگاه حرفم شد ، بس که همه یاد گرفتن از هم طلبکار باشن فقط !!! یعنی دریغ از یه ذره شعور و شخصیت برای حرف زدن !!
این استارت قبل از امتحان بود ...

امروزم هی اومدم برم پیش مدیریت خوابگاه ولی هی بچه ها گفتن بی خیال ! البته که بی خیال نمیشم ولی خوب هر چیزی به موقع ...

این با اصطلاح دوست و انسان رو مخ تخت بالایی یه هفته هست حموم نرفته ! از بهداشتم خیلی چیزی نمیدونه ، یعنی نه فقط من که بقیه هم چیزی ندیدن .. خودتون فکرشوو بکنید .. امتحانای مزخرف ، دور از خونه ، اعصاب خردی هایی که هی راه به راه پیش میاد و از هم بدتر آشنا و دوست نبودن یک انسان با حموم !! 

من دیگه نمیدونم با چه زبونی باید بهش بگم متوجه شه ، یعنی هر چی گفته از خستگی و حوصله سر رفتن و .. من ربطش دادم به حموم ولی دریغ .. نتیجه اینکه امروز کلا رو سرامیکای اتاق بغلی اطراق کرده بودم و الان همه ی تنم درد میکنه !!!

خب اینا که غر غرا بود ..
اما بگم از امروز عصر ...
یه شالیزاری از پنجره های فینگیلی خوابگاه پیداس .. که من همیشه فکر میکردم خیلی دور به ما ! اما امروز که دیگه حساابی کلافه بودم به پیشنهاد تُکی رفتیم اون سمت ..
خیلی هم دور نبود ! یه جوری رفتیم که دم دمای غروب اونجا بودیم ، عالی بوود ! جوون گرفتم .. نفسای عمیق کشیدم .. یه راه خاکی بود که هیچ کس جز ما توش نبود ، خوب اولش ترسناک بود ولی دیگه دلو زدیم به دریا و رفتیم ..تهش میخورد به یه پارک جنگلی کوچولو .. باد از لابه لای برگای درخت سپیدار رد میشد و صداش آدم و مست میکردد .. 

آهنگ های ابی رو زمزمه میکردیم و میرفتیم .. جدا از ترسی نا امنی که بود ، بقیش عالی بود ! یکی دیگه از دلخوشیامو تو این شهر لعنتی پیدا کردم !

برای این خوشی بزرگ هم خودمو یه ظرف پر بستنی مهمون کردم .. شما هم بفرمایید..

یه تشکر دیگه هم بکنم ؟؟؟؟ از اونی که فردا ساعت 7 یا 7:30 منو از خواب بیدار میکنه .. بعد از چند شب بی خوابی فکر نکنم آلارم زور بیدار کردنمو داشته باشه !!!
شبتون پر از ستاره های سپید