دلم دوست می خواد .. 
این درس لعنتی که تموم شد و رفت و آمد من به شهر باران کمتر و کمتر شد یهو خیلی تنها شدم ..
دوستای تهرانمم یکی یکی مزدوج شدن و دیگه خیلی پیش نمیاد مثل قبل همو ببینیم ..
دوستای شهر بارانم که با این بعد مسافت هر چقدرم که تلاش کنیم .. رفته رفته همه چی کمرنگ تر می شه .. مخصوصا اینکه فقط من تهران بودم و بقیه همه اهل اونجا .. دیگه کم کم یادشون میره منو ..
اینه که حسابی تنها شدم .. سرمو گرم می کنم با کار و مقاله و هر چیز دیگه ای که بتونم .. ولی دلم دوست می خواد ..