از ده روز پیش که آخرین پست رو نوشتم بارها اومدم و این صفحه رو باز کردم که چیزی بنویسم ولی خب نشد .. یا کار پیش اومد یا حسش پیش نیومد ..
روزای آخر سال و تاریخ انقضا آرزوی 93 که داره دونه دونه به تهش میرسه .. بازم مثل همیشه اولین تقویمی که میگیرم پر میشه از روزمرگی های قدیمی و گاهی هم تجربه های ناب و جدید ..ایشالله که 94 برای هممون پر از سلامتی و آرامش و برکت باشه ..
هفته ی پیش کلا درگیر پروپوزال بودم .. بالاخره یکشنبه ی پیش امضا استادا رو گرفتم و تحویل مدیر گروهمون دادم .. قسمت شد با دوستانم یکی دو تا دفاع دیگه هم نشستیم ... 

سه شنبه با مادرجان راه افتادیم سمت تهران .. اونجا که بارون بود حسابی  .. تا رودبارم همینطور بارون و گل و دید کم .. رسیدیم رودبار گفتیم بپرسیم اگه تو راه برفه که برگردیم ولی خداروشکر بقیه ی مسیر خیلی خوب بود و راحت اومدیم .. 

+ یه چیزی که این روزا زیاد بهش بر خوردم و حسابی ذهنمو مشغول کرده رفتار آقایون عزیز .. 
این چند وقت اخیر برای یکی از دوستانم یه موردی پیش اومد که من مشابهشو قبلنم خیلی دیدم .. یه شازده پسری به دوستم پیشنهاد داد برای آشنایی .. که خوب چون این دوست من حسی به ایشون نداشت همون اول گفت نه ولی به اصرار اون آقا کم و بیش رابطه داشتن و هر روز با زنگ و اس ام اس به دوستم یادآوری میکرد که دوستش داره و حرف از دوست داشتن میزد .. بعد از چند ماه که دوستم کمی نرم شد نسبت به این آقا و نه اینکه بخواد متقابلا ابراز علاقه کنه ولی به ایشون گفتن که منم دوست دارم که بیشتر با هم آشنا شیم و این حرفا ... کلا اون آقا غیب شد ..
حالا من موندم واقعا با این رفتار بیارگونه یآقایون چه جوری باید برخورد کرد ؟؟ میگم بیمارگونه چون واقعا به نظرم اینطوری میاد .. چون این دسته از آقایون یه نیازی تو وجودشونه و اون هم فقط مربوط میشه به ، به دست اووردن اون طرف .. همین که دوست من نرم شد نیاز ایشونم ارضا شد و از همه چی دست کشید ..