از شنبه تا حالا در حال بدو بدو از مطب به خونه از خونه به اورژانس و بیمارستانم .. 

مامان زیاد حالش خوب نبود .. شنبه که بردمش دکتر گفت بهتره بستری شه .. همون شب قرار بود بستریش کنیم ولی بیمارستان چون تخت خالی نداشت پذیرش نکرد .. تا یک و دو تو اورژانس بودیم .. فردا صبحش باز رفتیم بیمارستان که پذیرش نشد .. (وضعیت بیمارستان خصوصی) .. دوباره برگشتیم خونه .. بعد از ظهر بردمش تا بستری شد .. این میون هماهنگی های دکترش هم خیلی کمک کرد .. هر چند که باید از همون مطب اول تخت رو هماهنگ میکرد بعد مریض رو می فرستاد ..

امروزم یه عمل کوچیک داشت ..

زندگی تو این هوای آلوده ی تهران با دو تا ریه ی مثلا سالمی که ما داریم واقعا سخته .. چه برسه به یه ریه و کلی نا امیدی از اینکه هنوزم بعد از 17 سال تنهایی جواب میده ...

مامان مریض شد .. خودمم مریض شدم .. تو این هفته 4 کیلو وزن کم کردم .. البته من که خوشحااالم از این کاهش وزن .. 

ولی مریضی واسه هیچکس نباشه .. از عذابی که خود آدم میکشه و ناراحتی اطرافیان و هزینه های سرسام آورش .. 

هر روز نزدیک یک ساعت و نیم تو راه رفت و یک تا دو ساعت تو راه برگشتم ... می رسم خونه بعد از 6 یا 7 ساعتی که اونجا هم سرپا بودم دیگه رمقی ندارم .. تازه کلی کار دیگه هست که باید انجام بدم .. مثلا زن داداشمم این روزا بستری شده به خاطر آنفولانزا و باید به بچه های داداشمم برسیم .. 

شبا دیگه نمی فهمم چجوری بیهوش میشم ..

خلاصه که زندگی می گذره ولی تو دست انداز ...

حال خووب این روزا رو فقط دو سه تا آهنگ که بهم میده ..