یه اخلاق بد یا خوب دیگه ای هم که دارم اینه که بدی آدما خیلی زود از یادم میره ولی خوبیاشون نه !! میگم بد چون اصولن آدم برای فراموش کردن کسی دنبال نقطه ضعف و بدیاش میگرده ، برای اینکه یکیو دیگه دوست نداشته باشی .. ولی من خیلی یاد نگرفتم کسی رو اینجوری به خاطرم بسپارم .. اینقدر که یه حرف ، یه مهربونی کوچیک از یه آدم میتونه فکر منو مشغول خودش کنه بدیش نمیتونه !!! اصلن انگار ذهن من اینجوری برنامه ریزی شده ...
خودم این اخلاقمو خیلی دوست دارم ، اینکه باعث میشه من با یاد آوری بیشتر آدما لبخند بزنم و ازشون به خوبی یاد کنم دل خوشی کمی نیست برام ..
هستیمت کلا این خوبیت رو هستیم
نیستیم اون آدمایی که فقط اخلاق گند دیگران یادشون می مونه نیستیمتون
خب شاید باید گفت نه به این شوری نه به اون بی نمکی...یه وقتایی اونجوری زندگی واسه آدم آسونتر